Naszło mnie ostatnio na "świeżą bułeczkę" ;) Wybór padł na nową powieść Tokarczuk, i co? I powiem, że dziwna książka (co nie znaczy, że mi się nie podoba ;p ). Jest to polski wkład w międzynarodową serię dotyczącą reinterpretacji mitologii (i nie tylko). Tokarczuk odwołuje się więc do sumeryjskiego mitu o Inannie, bogini, która zeszła do świata umarłych by zmierzyć się ze swoją siostrą, panią śmierci.. I wróciła. Po pierwsze pisarka buduje niesamowity świat. Z jednej strony mitologiczni bogowie żyjący wsród, ale przede wszystkim - z ludźmi, z drugiej strony widzimy nowoczesne, prawie cybernetyczne społeczeństwo przyszłości, zamieszkujące futurystyczne, pionowo skonstruowane miasto. Pierwotność - cywilizacja, naturalność - technologia. A na tle tego wszystkiego piękna historia miłości, przyjaźni, poświęcenia. I wiele moim zdaniem - trafnych diagnoz i ocen kondycji współczesnego człowieka. Jak choćby ten cytat:

Ja, która tłumaczę sny, ja, Anna Geszti, Gesztianna, wiem, jak są w środku zbudowani ludzie - podobni do miasta - wydają się potężni, rozlegli, wielcy, lecz w istocie sa krusi, słabi, składają się z samych dziur, z braków, z pustych przestrzeni; to zamczyska z zapałek. Wątłe budowle, prowizorki, niepewne następnej chwili. Cały ich fundament to strach, boją się własnych ciemności. A każdy z nich w samym środku swojego ciała, w labiryntach mózgu trzyma jedno pytanie, nie do zadania. Bądź odważny, bracie, zadaj mi to pytanie. Odpowiem - tak

Polecam :) Może ktoś czytał?